آیا باید از مسئولیت والدینی خود دست بشوییم ؟

آیا بگذاریم هرکاری که دلشان می خواهد انجام دهند؟

وقتی با کودکان سر و کار داریم باید از محدوده های خود آگاه شویم و در این محدوده حداکثر تلاش خود را بکنیم . هر چه بیشتر پای خود را ازاین محدوده بیرون بگذاریم ،با توفیق کمتری روبه رو می شویم .آنچه مردم و به ویژه والدین را نگران می کند این است که "تئوری انتخاب"وقتی می گوید "ما فقط می توانیم رفتار خود را کنترل کنیم "مارا در تغییر دادن رفتار بچه ها یا دیگران ،زمانی که ما می خواهیم رفتار آنها را تغییر دهیم ،محدود کرده و دست ما را می بندد.

"ما فقط می توانیم رفتار خود را کنترل کنیم و تنها چیزی که می توانیم به دیگران –فرزند،پدر،مادر،همسر،کارمند زیر دست و همکار –بدهیم اطلاعات است."

این اطلاعات می تواند تهدید ،تنبیه ،رشوه و حبس باشد ،ولی باز هم اطلاعات به حساب می آید.

تعداد اندکی از افراد حاضرند بپذیرند که تلاش ما در کنترل فرزندان باعث می شود که تنها عاملی که می توانیم با آن روی فرزندان خود کمی کنترل داشته باشیم "یعنی رابطه "را تخریب کنیم .اصل بدیهی "تئوری انتخاب"در زمینه فرزند پروری این است که:"اگر می خواهید فرزندان شما در طول دوره ای رشد،شاد ،موفق،و با شما نزدیک و صمیمی باشند،کاری نکنید که فا صله بین شما و آنها زیا شود و از هم دور شوید"

برای کسانی که گرایش دارند دیگران را کنترل کنند،غیر ممکن است که این اصل اساسی و مهم "روانشناسی کنترل درونی "و "تئوری انتخاب" را  بپذیرند؛زیرا معنای این اصل بدیهی آن است که از انتقاد ،تهدید،شکوه و شکایت ،تحقیر و تنبیه یا رشوه در مورد اطرافیان و از جمله فرزندان  تان پرهیز کنید.کتاب تئوری انتخاب ویلیام گلسر